Scratxe gaua #19 ostiralean hasiko da aurreko edizioan aukeratutako piezetako baten estreinaldiarekin: Urania Ducajúren ESTAR VIVA ME GRITA, Arroxbolarekin koprodukzioan.
Lortu sarrerak esteka honetan
“Estar viva me grita”, oinazeak nire baitara egiten duen bidea da. Pieza honetan nire istorioa berreraiki dut exorzizatzeko. Orrialdera merezi duen zuria itzultzeko. Zauriaren eskaintza gordina da, haurtzaroan askok bizi izan dugun zabarkeria plazaratzeko.
Sareak
@irene_ducaju_mayans
@turial.ritual
@wetgroovestudio
@3zero3.wav
“Desperté y todo era blanco” arte bizien proiektua da, ikus eta soinuzko instalazioa, eta ekintza performatiboaren bidez aktibatzen da.
Hainbat sorkuntza-tresna erabiliz, esnaldian – loaren eta errealitatearen artean – bizitzeko espazio bat aurkitzen saiatzen gara. Horrela, bi estatuen artean hauskor mantenduko den espazio bat sortuko dugu.
Sareak
@auroragarciagud
@clarasiral
Zer ikusten da oihala irekitzen denean?
Proposamenak txiste klasikoen egitura kanalean irekitzen du bere erraiak berrantolatzeko, birpentsatzeko eta berrerabiltzeko. Zentzugabekeriaren zentzua aztertzen du, nahaste-borrastearekin eta batiburriloarekin jolastuz.
Nola eraikitzen da pentsamenduaren gramatika absurdu bat?
Sareak: @damianmontesdeoca
Prosopon zen antzinako Grezian antzezle baten aurpegia estaltzen zuen mozorroari ematen zitzaion izena. Hortik sortzen da latinaren personare kontzeptua, “zerbaiten bidez soinua egitea”. Eta hortik dator pertsona kontzeptua.
“Serie para la preparación del intento” piezak hartzen ditugun pertsonaien erabilgarritasun landuaren eta horiek gorpuztu behar dituen lan konplexuaren arteko kontraindar-jokoaz hitz egiten digu. Harri zurrunaren gainean landutako belo fin bat, arketipikoak gobernatutako gorputz bat ikusten duena. Maskarak dituzten bi irudik ariketa jakin batzuk egiten dituzte zehatz-mehatz, modu dedikatuan eta obedientean, erresistentzia eta nortasunaren mugekin harremanetan jartzeko. Izateko ahalegin bat, izatea jada naturala ez denean, ikasia baizik.
Instagram: @candelagarazi
Zer gertatzen da espazio batean non denbora hitza bizi den?
Zer gertatzen da ixildutako edo ahaztutako hitzen ixalekin?
Deskribatu al daiteke gorputz bat hitzik gabe?
Sareak:
Instagram: @clau_topia
@anearrugaeta
Facebook: Claudia Nafría Sáenz y @ane.arrugaeta.2025
Denbora eta espazio unitateak desafiatzen ditugu. Behartu gabe, magiak egiten ditugu aldi berean eta batzuetan garaiz kanpo, eta beldurrak, bertigoak, bakardadeak konpontzen ditugu haiekin nahi duguna egiteko. Distantziak desagerrarazten ditugu, denbora asmatzen dugu, etereoan, lurruntsuan sinesten dugu, azala behar dugun arren, oso azalekoak garelako.
Zer mugitzen da gorputz bat hiltzen denean? Zer hiltzen da gorputz bat mugitzen denean? Zer mugitzen da gorputz bat mugitzen denean? Zer hiltzen da gorputz bat hiltzen denean?
Perfokonferentzian gorputza, performatibitatea eta ebidentzia-mediumnitatea sartzen dira, eta ardatz nagusi gisa heriotza eta bizirik dagoen/daudenen eta hildakoaren/en artean ezartzen ditugun erlazioak jorratzen dira.
“El Primer Tacto” 2021az geroztik garatutako diziplinarteko ikerketa- eta sorkuntza-proiektua da. Forma, intuizioa eta edukiaren arteko bidaia, bizi-zikloari eta iraunkorrari buruzko galdera, ikusezina, ukiezina eta iraunkorra den aldetik.
Aurten, tailer hau izango dugu nobedade moduan. Publiko gisa sormen-prozesuetan interesa baduzu, artisten errealitatea ulertzean, ikerketa/sorkuntza eszenikoen atzean zer mekanismo ezkutatzen diren jakitean, idatz iezaguzu helbide honetara: scratxe@gmail.com. Idoia Zabaletak emandako scratxe laborategi honetako entzule/parte-hartzaileentzako 10 plaza daude.
Igandea 21: 10:30-14h
*Ezinbestekoa da scratxe gauara publiko gisa joan izana eta laborategian parte hartzeko aurkeztutako piezak ikusi izana.
